چراغ سبز سعودیها به ایران/ عربستان راز پولسازی را نشان داد

حرکتی تازه از سوی عربستان در بازار جهانی انرژی، توجه کارشناسان را جلب کرده است؛ اقدامی که میتواند الگوی تازهای برای کشورهای نفتخیز از جمله ایران باشد
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مهر، در حالی که همسایگان ایران با سرعت از منابع مشترک انرژی برداشت میکنند، توسعه این میادین در داخل کشور همچنان در انتظار سرمایه، فناوری و تصمیمهای جسورانه است.
مهدی اسکروچی، عضو هیئت علمی بخش مهندسی نفت دانشگاه شیراز، با تأکید بر اهمیت توسعه میادین مشترک نفت و گاز گفت: ایران با وجود برخورداری از ذخایر عظیم انرژی، هنوز از ظرفیت کامل خود برای افزایش تولید بهره نمیبرد. او کمبود سرمایهگذاری را عامل اصلی پایین بودن سطح تولید در کشور دانست.
سرمایه و فناوری؛ دو حلقه مفقوده توسعه
اسکروچی تصریح کرد که برای افزایش تولید باید چاههای جدیدی حفر و از چاههای فعلی با بهرهگیری از فناوریهای روز دنیا استفاده شود. به گفته او، بسیاری از چاههای فعال ظرفیت برداشت بالاتری نسبت به شرایط فعلی دارند، اما نبود سرمایه و فناوری، مانع اصلی در مسیر بهرهبرداری حداکثری است.
برداشت کمتر ایران، زیان بیشتر در آینده
وی با اشاره به خطر از دست رفتن منابع در میادین مشترک هشدار داد: برداشت بیشتر کشورهای همسایه باعث مهاجرت نفت و گاز به سمت آنها میشود و در نتیجه، ایران سهم خود را از دست خواهد داد. به همین دلیل توسعه سریعتر این میادین باید در اولویت سیاستگذاریهای انرژی قرار گیرد.
قراردادهای آیپیسی؛ مسیر جذب سرمایه و فناوری
به گفته این عضو هیئت علمی، قراردادهای آیپیسی (IPC) یکی از کارآمدترین ابزارها برای جذب سرمایه داخلی و خارجی است. او توضیح داد: این قراردادها علاوه بر افزایش تولید، میتوانند مشارکت سرمایهگذاران خارجی را تقویت و حضور آنها در پروژههای ایرانی را تثبیت کنند.
سرمایهگذاری خارجی؛ سپری در برابر تحریمها
اسکروچی افزود: ورود سرمایهگذاران خارجی به صنعت نفت ایران، صرفاً به توسعه میادین کمک نمیکند بلکه نقش حفاظتی در برابر تحریمها دارد. به باور او، کشورهایی که منافع اقتصادی در پروژههای ایران دارند، ناچار به حفظ همکاری خواهند بود.
رقابت سخت در غیاب قواعد بینالمللی
او درباره رقابت با کشورهای همسایه در برداشت از میادین مشترک گفت: نبود قوانین بینالمللی مشخص باعث شده هر کشور برای حداکثرسازی منافع خود اقدام کند. تعامل مؤثر تنها در صورتی ممکن است که بخش مرغوب میدان در اختیار ایران باشد یا کشور مقابل با محدودیت تولید روبهرو شود.
سودآوری؛ شرط جذب سرمایهگذار
این استاد دانشگاه تأکید کرد: صرف وجود منابع یا ابزارهای مالی برای جذب سرمایه کافی نیست. اگر پروژهای سودآور نباشد، سرمایهگذاران تمایلی به مشارکت ندارند. بنابراین، طراحی مدلهای اقتصادی جذاب برای پروژههای انرژی حیاتی است.
ایران؛ غول انرژی در انتظار بیداری
با وجود بیش از ۲۸ میدان مشترک نفت و گاز با کشورهای همسایه، ایران هنوز نتوانسته بخش زیادی از این منابع را به مرحله تولید کامل برساند. در مقابل، کشورهایی چون قطر، عراق و عربستان با سرمایهگذاری گسترده و فناوری پیشرفته، در حال برداشت حداکثری از منابع مشترک هستند. قراردادهای آیپیسی میتوانند نقطه آغاز تحرک دوباره در صنعت نفت ایران باشند.